معرفی ۷ شغل پردرآمد کادر درمان در کانادا در سال 2024
1. پزشک متخصص
شرایط لازم:
برای تبدیل شدن به یک پزشک متخصص در کانادا، نیازمند گذراندن مراحل و الزامات مختلفی هستید. در ادامه به مراحل و الزامات لازم برای پزشکان متخصص در کانادا می پردازیم:
1. تحصیلات پزشکی
مدرک کارشناسی: دریافت مدرک کارشناسی در رشتهای مرتبط مانند زیستشناسی، شیمی، یا دیگر علوم پایه.
مدرک پزشکی (MD): پذیرش و تکمیل دوره پزشکی (معمولاً 4 سال) در یکی از دانشکدههای پزشکی معتبر در کانادا یا خارج از کشور.
2. اقامت پزشکی و تخصص
برنامه اقامت (Residency): پس از تکمیل دوره پزشکی، باید در برنامه اقامت پزشکی در رشتهای که قصد تخصص در آن دارید، شرکت کنید. مدت زمان برنامه اقامت بسته به تخصص متفاوت است (معمولاً بین 3 تا 7 سال).
آزمونهای تخصص: در طول یا پس از تکمیل برنامه اقامت، باید آزمونهای تخصصی مربوطه را که توسط کالج سلطنتی پزشکان و جراحان کانادا (RCPSC) برگزار میشود، با موفقیت پشت سر بگذارید.
3. مجوز پزشکی
مجوز پزشکی عمومی: قبل از شروع اقامت، باید مجوز پزشکی عمومی خود را از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه دریافت کنید. این شامل قبولی در آزمونهای ملی مانند آزمون ارزیابی پزشکی کانادا (MCCQE) قسمت 1 و 2 میشود.
مجوز تخصص: پس از تکمیل اقامت و قبولی در آزمونهای تخصصی، باید برای دریافت مجوز تخصصی از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه اقدام کنید.
4. عضویت در کالجها و انجمنها
عضویت در کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه (مثلاً کالج پزشکان و جراحان انتاریو).
عضویت در کالج سلطنتی پزشکان و جراحان کانادا (RCPSC) برای تخصص مورد نظر.
5. تجربه کاری و مهارتهای حرفهای
تجربه بالینی: کار به عنوان پزشک متخصص در بیمارستانها، کلینیکها یا مراکز بهداشتی.
آموزش مداوم: شرکت در دورههای آموزش مداوم و کنفرانسهای تخصصی برای بهروزرسانی دانش و مهارتها.
6. زبان
زبان انگلیسی یا فرانسوی: تسلط به یکی از زبانهای رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی) برای برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای.
7. مهارتهای نرم
مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران.
مهارتهای مدیریتی: مدیریت زمان، تصمیمگیری تحت فشار، و توانایی کار در تیمهای چند تخصصی.
8. گواهینامهها و مدارک مورد نیاز
ارائه گواهیها و مدارک مورد نیاز به کالجها و انجمنهای مرتبط برای تأیید صلاحیت و دریافت مجوزهای لازم.
9. اقامت دائم یا شهروندی کانادا
پزشکان خارجی ممکن است نیاز به اخذ اقامت دائم یا شهروندی کانادا داشته باشند تا بتوانند به عنوان پزشک متخصص در این کشور فعالیت کنند.
تکمیل تمامی این مراحل و الزامات زمانبر و چالشبرانگیز است، اما برای کسانی که علاقه و تعهد به حرفه پزشکی دارند، این مسیر ارزش تلاش را دارد.
درآمد ماهانه: حدود 20,000 تا 45,000 دلار کانادا.
2. جراح
شرایط لازم:
1. تحصیلات مورد نیاز قبل از ورود به دانشکده پزشکی
مدرک کارشناسی: دریافت مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای مرتبط مانند زیستشناسی، شیمی، یا دیگر علوم پایه. برخی دانشگاهها دورههای پیشپزشکی (Pre-Med) نیز دارند که میتواند کمک کننده باشد.
2. ورود به دانشکده پزشکی
آزمون MCAT: قبولی در آزمون پذیرش کالجهای پزشکی (MCAT).
پذیرش در دانشکده پزشکی: پذیرش و تکمیل دوره پزشکی (Doctor of Medicine - MD) که معمولاً 4 سال طول میکشد.
3. برنامه اقامت (Residency) در جراحی
درخواست برای اقامت: پس از اتمام دوره پزشکی، باید برای برنامههای اقامت جراحی در بیمارستانهای معتبر درخواست دهید. این فرآیند شامل تکمیل فرمها، مصاحبهها و قبولی در آزمونهای مربوطه است.
مدت زمان اقامت: برنامه اقامت جراحی معمولاً بین 5 تا 7 سال طول میکشد و شامل آموزشهای تخصصی در زمینههای مختلف جراحی میباشد.
4. آزمونهای مجوز تخصصی
آزمونهای کالج سلطنتی: قبولی در آزمونهای کالج سلطنتی پزشکان و جراحان کانادا (RCPSC) برای دریافت گواهینامه تخصصی در جراحی. این آزمونها شامل بخشهای کتبی و عملی هستند.
5. مجوز پزشکی و عضویت در کالجهای استانی
مجوز پزشکی عمومی: دریافت مجوز پزشکی عمومی از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه. این شامل قبولی در آزمونهای ملی مانند آزمون ارزیابی پزشکی کانادا (MCCQE) قسمت 1 و 2 میشود.
مجوز تخصص جراحی: پس از تکمیل اقامت و قبولی در آزمونهای تخصصی، باید برای دریافت مجوز تخصصی جراحی از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه اقدام کنید.
6. تجربه کاری و مهارتهای حرفهای
تجربه بالینی: کار به عنوان جراح در بیمارستانها، کلینیکها یا مراکز جراحی.
آموزش مداوم: شرکت در دورههای آموزش مداوم و کنفرانسهای تخصصی برای بهروزرسانی دانش و مهارتها.
7. زبان
تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای به یکی از زبانهای رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی).
8. مهارتهای نرم
مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و تیمهای پزشکی.
مهارتهای مدیریتی: مدیریت زمان، تصمیمگیری تحت فشار، و توانایی کار در تیمهای چند تخصصی.
9. گواهینامهها و مدارک مورد نیاز
ارائه مدارک و گواهیها: ارائه گواهیها و مدارک مورد نیاز به کالجها و انجمنهای مرتبط برای تأیید صلاحیت و دریافت مجوزهای لازم.
10. اقامت دائم یا شهروندی کانادا
پزشکان خارجی: پزشکان خارجی ممکن است نیاز به اخذ اقامت دائم یا شهروندی کانادا داشته باشند تا بتوانند به عنوان جراح در این کشور فعالیت کنند.
11. آزمونها و مجوزهای اضافی برای جراحان خارجی
ارزیابی مدارک: ارزیابی و تأیید مدارک تحصیلی و تخصصی توسط نهادهای معتبر کانادایی.
آزمونهای اضافی: ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای اضافی برای اثبات مهارتها و دانش تخصصی داشته باشید.
تبدیل شدن به جراح در کانادا فرآیندی طولانی و چالشبرانگیز است، اما با تلاش و پشتکار میتوان به این هدف دست یافت.
درآمد ماهانه: حدود 25,000 تا 50,000 دلار کانادا.
3. دندانپزشک
شرایط مورد نیاز:
1. تحصیلات پیش از دانشکده دندانپزشکی
مدرک کارشناسی: دریافت مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای مرتبط مانند زیستشناسی، شیمی، یا دیگر علوم پایه. بسیاری از دانشکدههای دندانپزشکی نیاز به گذراندن دورههای پیشنیاز علمی دارند.
2. آزمون پذیرش دندانپزشکی (DAT)
آزمون DAT: قبولی در آزمون پذیرش دندانپزشکی (Dental Aptitude Test - DAT). این آزمون شامل بخشهای مختلفی از جمله تواناییهای علمی، استدلال منطقی، و مهارتهای دستی است.
3. تحصیلات دندانپزشکی
پذیرش در دانشکده دندانپزشکی: پذیرش و تکمیل دوره دندانپزشکی در یکی از دانشکدههای معتبر دندانپزشکی کانادا. این دورهها معمولاً 4 سال طول میکشد و شامل آموزشهای نظری و عملی در زمینه دندانپزشکی است.
درجه دندانپزشکی: دریافت مدرک دکترای دندانپزشکی (Doctor of Dental Surgery - DDS) یا (Doctor of Dental Medicine - DMD).
4. آزمونهای ملی دندانپزشکی
آزمونهای ملی: قبولی در آزمونهای شورای ملی معاینات دندانپزشکی کانادا (NDEB). این آزمونها شامل بخشهای کتبی و عملی هستند و تواناییها و دانش دندانپزشکان را ارزیابی میکنند.
5. مجوز استانی دندانپزشکی
مجوز استانی: دریافت مجوز دندانپزشکی از انجمن دندانپزشکان استان مربوطه. این مجوز به شما اجازه میدهد تا به عنوان دندانپزشک در استان مورد نظر فعالیت کنید. ممکن است نیاز به آزمونهای اضافی یا تکمیل دورههای آموزش مداوم نیز باشد.
6. تجربه کاری و مهارتهای حرفهای
تجربه بالینی: کار به عنوان دندانپزشک تحت نظارت در کلینیکها یا مطبهای دندانپزشکی برای کسب تجربه عملی و افزایش مهارتها.
آموزش مداوم: شرکت در دورههای آموزش مداوم و کنفرانسهای تخصصی برای بهروزرسانی دانش و مهارتها.
7. مهارتهای نرم و ارتباطی
مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای.
مهارتهای مدیریتی: مدیریت زمان، تصمیمگیری تحت فشار، و توانایی کار در تیمهای چند تخصصی.
8. زبان
تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای به یکی از زبانهای رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی).
9. اقامت دائم یا شهروندی کانادا
دندانپزشکان خارجی: دندانپزشکان خارجی ممکن است نیاز به اخذ اقامت دائم یا شهروندی کانادا داشته باشند تا بتوانند به عنوان دندانپزشک در این کشور فعالیت کنند.
10. آزمونها و مجوزهای اضافی برای دندانپزشکان خارجی
ارزیابی مدارک: ارزیابی و تأیید مدارک تحصیلی و تخصصی توسط نهادهای معتبر کانادایی.
آزمونهای اضافی: ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای اضافی برای اثبات مهارتها و دانش تخصصی داشته باشید.
11. تخصصهای دندانپزشکی (اختیاری)
تخصصهای دندانپزشکی: در صورت تمایل به تخصص در زمینههای خاصی از دندانپزشکی مانند ارتودنسی، جراحی دهان و فک و صورت، یا دندانپزشکی کودکان، باید دورههای تخصصی بیشتری را بگذرانید و در آزمونهای مربوطه قبول شوید.
تبدیل شدن به دندانپزشک در کانادا نیازمند تلاش و تعهد زیادی است، اما با پیگیری دقیق مراحل و الزامات میتوان به این هدف دست یافت.
درآمد ماهانه: حدود 15,000 تا 30,000 دلار کانادا.
4. متخصص بیهوشی
شرایط لازم:
1. تحصیلات پیش از دانشکده پزشکی
مدرک کارشناسی: دریافت مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای مرتبط مانند زیستشناسی، شیمی، یا دیگر علوم پایه. بسیاری از دانشکدههای پزشکی نیاز به گذراندن دورههای پیشنیاز علمی دارند.
2. آزمون پذیرش پزشکی (MCAT)
آزمون MCAT: قبولی در آزمون پذیرش کالجهای پزشکی (Medical College Admission Test - MCAT) که شامل بخشهای مختلفی از جمله علوم طبیعی، علوم انسانی، و مهارتهای تفکر انتقادی است.
3. تحصیلات پزشکی
پذیرش در دانشکده پزشکی: پذیرش و تکمیل دوره پزشکی در یکی از دانشکدههای معتبر پزشکی کانادا. این دورهها معمولاً 4 سال طول میکشد و شامل آموزشهای نظری و عملی در زمینه پزشکی است.
درجه پزشکی: دریافت مدرک دکترای پزشکی (Doctor of Medicine - MD).
4. برنامه اقامت (Residency) در بیهوشی
درخواست برای اقامت: پس از اتمام دوره پزشکی، باید برای برنامههای اقامت بیهوشی در بیمارستانهای معتبر درخواست دهید. این فرآیند شامل تکمیل فرمها، مصاحبهها و قبولی در آزمونهای مربوطه است.
مدت زمان اقامت: برنامه اقامت بیهوشی معمولاً 5 سال طول میکشد و شامل آموزشهای تخصصی در زمینههای مختلف بیهوشی میباشد.
5. آزمونهای مجوز تخصصی
آزمونهای کالج سلطنتی: قبولی در آزمونهای کالج سلطنتی پزشکان و جراحان کانادا (RCPSC) برای دریافت گواهینامه تخصصی در بیهوشی. این آزمونها شامل بخشهای کتبی و عملی هستند.
6. مجوز پزشکی و عضویت در کالجهای استانی
مجوز پزشکی عمومی: دریافت مجوز پزشکی عمومی از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه. این شامل قبولی در آزمونهای ملی مانند آزمون ارزیابی پزشکی کانادا (MCCQE) قسمت 1 و 2 میشود.
مجوز تخصص بیهوشی: پس از تکمیل اقامت و قبولی در آزمونهای تخصصی، باید برای دریافت مجوز تخصصی بیهوشی از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه اقدام کنید.
7. تجربه کاری و مهارتهای حرفهای
تجربه بالینی: کار به عنوان متخصص بیهوشی در بیمارستانها و مراکز جراحی برای کسب تجربه عملی و افزایش مهارتها.
آموزش مداوم: شرکت در دورههای آموزش مداوم و کنفرانسهای تخصصی برای بهروزرسانی دانش و مهارتها.
8. زبان
تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای به یکی از زبانهای رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی).
9. مهارتهای نرم و ارتباطی
مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و تیمهای پزشکی.
مهارتهای مدیریتی: مدیریت زمان، تصمیمگیری تحت فشار، و توانایی کار در تیمهای چند تخصصی.
10. اقامت دائم یا شهروندی کانادا
پزشکان خارجی: پزشکان خارجی ممکن است نیاز به اخذ اقامت دائم یا شهروندی کانادا داشته باشند تا بتوانند به عنوان متخصص بیهوشی در این کشور فعالیت کنند.
11. آزمونها و مجوزهای اضافی برای متخصصان بیهوشی خارجی
ارزیابی مدارک: ارزیابی و تأیید مدارک تحصیلی و تخصصی توسط نهادهای معتبر کانادایی.
آزمونهای اضافی: ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای اضافی برای اثبات مهارتها و دانش تخصصی داشته باشید.
درآمد ماهانه: حدود 25,000 تا 45,000 دلار کانادا.
5. روانپزشک
شرایط لازم:
روانپزشک شدن در کانادا نیازمند گذراندن مراحل متعددی از تحصیلات تا کسب تجربه بالینی و اخذ مجوزهای لازم است. در زیر به تفصیل مراحل و الزامات لازم برای تبدیل شدن به یک روانپزشک در کانادا اشاره می کنیم:
1. تحصیلات پیش از دانشکده پزشکی
مدرک کارشناسی: دریافت مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای مرتبط مانند زیستشناسی، روانشناسی، شیمی، یا دیگر علوم پایه. بسیاری از دانشکدههای پزشکی نیاز به گذراندن دورههای پیشنیاز علمی دارند.
2. آزمون پذیرش پزشکی (MCAT)
آزمون MCAT: قبولی در آزمون پذیرش کالجهای پزشکی (Medical College Admission Test - MCAT) که شامل بخشهای مختلفی از جمله علوم طبیعی، علوم انسانی، و مهارتهای تفکر انتقادی است.
3. تحصیلات پزشکی
پذیرش در دانشکده پزشکی: پذیرش و تکمیل دوره پزشکی در یکی از دانشکدههای معتبر پزشکی کانادا. این دورهها معمولاً 4 سال طول میکشد و شامل آموزشهای نظری و عملی در زمینه پزشکی است.
درجه پزشکی: دریافت مدرک دکترای پزشکی (Doctor of Medicine - MD).
4. برنامه اقامت (Residency) در روانپزشکی
درخواست برای اقامت: پس از اتمام دوره پزشکی، باید برای برنامههای اقامت روانپزشکی در بیمارستانهای معتبر درخواست دهید. این فرآیند شامل تکمیل فرمها، مصاحبهها و قبولی در آزمونهای مربوطه است.
مدت زمان اقامت: برنامه اقامت روانپزشکی معمولاً 5 سال طول میکشد و شامل آموزشهای تخصصی در زمینههای مختلف روانپزشکی میباشد.
5. آزمونهای مجوز تخصصی
آزمونهای کالج سلطنتی: قبولی در آزمونهای کالج سلطنتی پزشکان و جراحان کانادا (RCPSC) برای دریافت گواهینامه تخصصی در روانپزشکی. این آزمونها شامل بخشهای کتبی و عملی هستند.
6. مجوز پزشکی و عضویت در کالجهای استانی
مجوز پزشکی عمومی: دریافت مجوز پزشکی عمومی از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه. این شامل قبولی در آزمونهای ملی مانند آزمون ارزیابی پزشکی کانادا (MCCQE) قسمت 1 و 2 میشود.
مجوز تخصص روانپزشکی: پس از تکمیل اقامت و قبولی در آزمونهای تخصصی، باید برای دریافت مجوز تخصصی روانپزشکی از کالج پزشکان و جراحان استان مربوطه اقدام کنید.
7. تجربه کاری و مهارتهای حرفهای
تجربه بالینی: کار به عنوان روانپزشک در بیمارستانها، کلینیکها یا مراکز بهداشتی برای کسب تجربه عملی و افزایش مهارتها.
آموزش مداوم: شرکت در دورههای آموزش مداوم و کنفرانسهای تخصصی برای بهروزرسانی دانش و مهارتها.
8. زبان
تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای به یکی از زبانهای رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی).
9. مهارتهای نرم و ارتباطی
مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و تیمهای پزشکی.
مهارتهای مدیریتی: مدیریت زمان، تصمیمگیری تحت فشار، و توانایی کار در تیمهای چند تخصصی.
10. اقامت دائم یا شهروندی کانادا
پزشکان خارجی: پزشکان خارجی ممکن است نیاز به اخذ اقامت دائم یا شهروندی کانادا داشته باشند تا بتوانند به عنوان روانپزشک در این کشور فعالیت کنند.
11. آزمونها و مجوزهای اضافی برای روانپزشکان خارجی
ارزیابی مدارک: ارزیابی و تأیید مدارک تحصیلی و تخصصی توسط نهادهای معتبر کانادایی.
آزمونهای اضافی: ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای اضافی برای اثبات مهارتها و دانش تخصصی داشته باشید.
12. مهارتهای بالینی و تحقیقاتی
تحقیق و پژوهش: شرکت در پروژههای تحقیقاتی در طول دوره تحصیل و اقامت برای افزایش دانش و آگاهی از روشهای نوین درمانی.
مهارتهای بالینی: توانایی تشخیص و درمان مشکلات روانی مختلف، از جمله درمانهای دارویی و رواندرمانی.
روانپزشک شدن در کانادا نیازمند تلاش، تعهد و گذراندن مراحل متعدد تحصیلی و حرفهای است. با پیگیری دقیق این مراحل میتوان به این هدف دست یافت.
درآمد ماهانه: حدود 20,000 تا 35,000 دلار کانادا.
6. داروساز
شرایط مورد نیاز:
برای کار به عنوان داروساز در کانادا، باید مراحل متعددی را طی کنید که شامل تحصیلات، گذراندن آزمونهای تخصصی و اخذ مجوزهای لازم است. در زیر به تفصیل مراحل و الزامات لازم برای تبدیل شدن به یک داروساز در کانادا اشاره میشود:
1. تحصیلات پیش از ورود به دانشکده داروسازی
مدرک کارشناسی: دریافت مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای مرتبط مانند شیمی، زیستشناسی یا علوم دارویی. بسیاری از دانشکدههای داروسازی نیاز به گذراندن دورههای پیشنیاز علمی دارند.
2. پذیرش در دانشکده داروسازی
آزمون PCAT (در صورت لزوم): برخی از دانشکدههای داروسازی ممکن است نیاز به قبولی در آزمون پذیرش داروسازی (Pharmacy College Admission Test - PCAT) داشته باشند.
پذیرش در برنامه داروسازی: پذیرش و تکمیل دوره دکترای داروسازی (Pharm.D) در یکی از دانشکدههای معتبر داروسازی کانادا. این دورهها معمولاً 4 سال طول میکشد و شامل آموزشهای نظری و عملی در زمینه داروسازی است.
3. آموزش و تجربه عملی
آموزش عملی: در طول دوره تحصیل، گذراندن دورههای کارآموزی و تجربه عملی در داروخانهها، بیمارستانها و مراکز بهداشتی برای کسب تجربه عملی و مهارتهای بالینی.
4. آزمونهای مجوز
آزمونهای ملی: قبولی در آزمونهای مجوز داروسازی کانادا (Pharmacy Examining Board of Canada - PEBC). این آزمونها شامل دو بخش هستند:
آزمون دانش پایه (Qualifying Examination - Part I): ارزیابی دانش تئوری و علمی.
آزمون عملی (Qualifying Examination - Part II): ارزیابی مهارتهای عملی و بالینی.
5. مجوز استانی داروسازی
مجوز استانی: پس از قبولی در آزمونهای PEBC، باید مجوز داروسازی از انجمن داروسازان استان مربوطه را دریافت کنید. این ممکن است شامل قبولی در آزمونهای اضافی یا گذراندن دورههای آموزش مداوم نیز باشد.
6. زبان
تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای به یکی از زبانهای رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی). برخی استانها ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای زبان مانند IELTS یا TOEFL داشته باشند.
7. مهارتهای نرم و ارتباطی
مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران، پزشکان و همکاران داروساز.
مهارتهای مدیریتی: مدیریت زمان، تصمیمگیری تحت فشار، و توانایی کار در تیمهای چند تخصصی.
8. آموزش مداوم
آموزش مداوم: شرکت در دورههای آموزش مداوم و کنفرانسهای تخصصی برای بهروزرسانی دانش و مهارتها. بیشتر استانها نیاز به گذراندن ساعات معینی از آموزش مداوم برای تمدید مجوز دارند.
9. اقامت دائم یا شهروندی کانادا
داروسازان خارجی: داروسازان خارجی ممکن است نیاز به اخذ اقامت دائم یا شهروندی کانادا داشته باشند تا بتوانند به عنوان داروساز در این کشور فعالیت کنند.
10. آزمونها و مجوزهای اضافی برای داروسازان خارجی
ارزیابی مدارک: ارزیابی و تأیید مدارک تحصیلی و تخصصی توسط نهادهای معتبر کانادایی.
آزمونهای اضافی: داروسازان آموزش دیده در خارج از کشور ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای اضافی برای اثبات مهارتها و دانش تخصصی داشته باشند.
11. تخصصهای داروسازی (اختیاری)
تخصصهای داروسازی: در صورت تمایل به تخصص در زمینههای خاصی از داروسازی مانند داروسازی بالینی، داروسازی صنعتی، یا داروسازی جامعه، میتوانید دورههای تخصصی بیشتری را بگذرانید و در آزمونهای مربوطه قبول شوید.
داروساز شدن در کانادا نیازمند تلاش، تعهد و گذراندن مراحل متعدد تحصیلی و حرفهای است. با پیگیری دقیق این مراحل و الزامات میتوان به این هدف دست یافت.
درآمد ماهانه: حدود 8,000 تا 15,000 دلار کانادا.
7. فیزیوتراپیست
شرایط لازم:
1. تحصیلات پیش از ورود به برنامه فیزیوتراپی
مدرک کارشناسی: دریافت مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای مرتبط مانند علوم زیستی، کینزیولوژی، ورزش و علوم بهداشتی. بسیاری از برنامههای فیزیوتراپی نیاز به گذراندن دورههای پیشنیاز علمی دارند.
2. پذیرش در برنامه فیزیوتراپی
درخواست برای برنامه فیزیوتراپی: پس از دریافت مدرک کارشناسی، باید برای برنامههای کارشناسی ارشد فیزیوتراپی در دانشگاههای معتبر کانادا درخواست دهید.
پذیرش در برنامه کارشناسی ارشد فیزیوتراپی: پذیرش و تکمیل دوره کارشناسی ارشد فیزیوتراپی (Master of Physical Therapy - MPT) که معمولاً 2 تا 3 سال طول میکشد و شامل آموزشهای نظری و عملی در زمینه فیزیوتراپی است.
3. تجربه عملی
آموزش بالینی: در طول دوره تحصیل، گذراندن دورههای کارآموزی و تجربه عملی در مراکز بهداشتی، بیمارستانها و کلینیکهای فیزیوتراپی برای کسب تجربه عملی و مهارتهای بالینی.
4. آزمونهای مجوز ملی
آزمونهای شورای ملی فیزیوتراپی کانادا (PCE): قبولی در آزمونهای شورای ملی فیزیوتراپی کانادا (Physiotherapy Competency Exam - PCE). این آزمونها شامل دو بخش هستند:
بخش کتبی: ارزیابی دانش تئوری و علمی.
بخش عملی (Clinical Component): ارزیابی مهارتهای عملی و بالینی.
5. مجوز استانی فیزیوتراپی
مجوز استانی: پس از قبولی در آزمونهای PCE، باید مجوز فیزیوتراپی از انجمن فیزیوتراپی استان مربوطه را دریافت کنید. این ممکن است شامل گذراندن دورههای آموزش مداوم نیز باشد.
6. زبان
تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و همکاران حرفهای به یکی از زبانهای رسمی کانادا (انگلیسی یا فرانسوی). برخی استانها ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای زبان مانند IELTS یا TOEFL داشته باشند.
7. مهارتهای نرم و ارتباطی
مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران، پزشکان و همکاران فیزیوتراپیست.
مهارتهای مدیریتی: مدیریت زمان، تصمیمگیری تحت فشار، و توانایی کار در تیمهای چند تخصصی.
8. آموزش مداوم
آموزش مداوم: شرکت در دورههای آموزش مداوم و کنفرانسهای تخصصی برای بهروزرسانی دانش و مهارتها. بیشتر استانها نیاز به گذراندن ساعات معینی از آموزش مداوم برای تمدید مجوز دارند.
9. اقامت دائم یا شهروندی کانادا
فیزیوتراپیستهای خارجی: فیزیوتراپیستهای خارجی ممکن است نیاز به اخذ اقامت دائم یا شهروندی کانادا داشته باشند تا بتوانند به عنوان فیزیوتراپیست در این کشور فعالیت کنند.
10. آزمونها و مجوزهای اضافی برای فیزیوتراپیستهای خارجی
ارزیابی مدارک: ارزیابی و تأیید مدارک تحصیلی و تخصصی توسط نهادهای معتبر کانادایی.
آزمونهای اضافی: فیزیوتراپیستهای آموزش دیده در خارج از کشور ممکن است نیاز به قبولی در آزمونهای اضافی برای اثبات مهارتها و دانش تخصصی داشته باشند.
11. تخصصهای فیزیوتراپی (اختیاری)
تخصصهای فیزیوتراپی: در صورت تمایل به تخصص در زمینههای خاصی از فیزیوتراپی مانند توانبخشی ورزشی، فیزیوتراپی سالمندان، یا فیزیوتراپی عصبی، میتوانید دورههای تخصصی بیشتری را بگذرانید و در آزمونهای مربوطه قبول شوید.
منابع و ارجاعات:
انجمن فیزیوتراپی کانادا (CPA): وبسایت انجمن فیزیوتراپی کانادا میتواند منبعی مفید برای اطلاعات بیشتر درباره مراحل و الزامات فیزیوتراپیست شدن در کانادا باشد.
دانشکدههای فیزیوتراپی: وبسایتهای دانشگاههایی که برنامههای فیزیوتراپی را ارائه میدهند، اطلاعات دقیقی درباره الزامات پذیرش و برنامههای آموزشی دارند.
درآمد ماهانه: حدود 5,000 تا 10,000 دلار کانادا.
شما همچنین می توانید برای ویزای کارآفرینی کانادا - پی آر کارت کانادا - برنامه مهاجرت استانی کانادا - اکسپرس انتری کانادا اقدام نمایید.
موسسه مهاجرتی پرگاس پارس با تکیه بر وکلای متخصص خود در کلیه کشورهای دنیا همراه شما در انجام کلیه مراحل کار مهاجرت به استان های مختلف کانادا از روش های مختلف می باشد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید:
021-88662180